Mooie dag. Het begon al goed met regen. Dan maar direct beginnen fluiten en zingen om te laten blijken dat ik het me niet aantrok, om de vijand te intimideren. Ik zong de keel uit mijn pelgrimslijf. Het had een langzaam effect: de regen minderde. Tegen dat ik zowat de helft van mijn repertorium er doorgedraaid had, kon ik mijn vestje uittrekken. Ik moest mij nog spoeden om wat paraplu-foto's te kunnen maken.
Een selfie in de regen
Een pelgrim kan er tegen
't Is wel niet echt ideaal
Voor al dat dure materiaal
Ik heb al twee boodschappen voor René achtergelaten. Hij passeert hier normaal ongeveer drie weken later. Ik baan een beetje de weg voor hem. Maar bedenk, een pelgrim maakt geen weg; het is de weg die de pelgrim maakt.
René, let op, eergisteren geen enkele voorziening onderweg. Gisteren nog minder.
Vandaag wel een café gehad om te schuilen. Dus: let op uw water, al de rest komt later.
Toen ik in Medina aankwam zocht ik alweer de schaduwkant op. Hier is de eerste Santiagokerk die ik zie, maar die is gesloten. Heb hier ook de eerste hostal op pelgrimsniveau voor 12euro.
