Dag 38: Salamanca - El Cubo de la Tierra del vino; 36 km.

ils ont changé mon Camino!

Salamanca was niet de beste ervaring. Gisteren nog op zoek gegaan naar een processie, een tijd gewacht en dan maar wat kerken bezocht ... de processie gemist!
Vandaag was ik wel op mijn best wat stappen betreft; eigenlijk Paasbest. Ik heb zo'n 36 km afgemaald. Ik was dat eigenlijk niet van plan maar omdat het vanmorgen goed koud was en deze namiddag niet zo heet, ben ik maar blijven doorgaan. Zodoende verlies ik geen dag want anders zou ik morgen ook maar 19 km moeten doen. Nu doe ik er morgen hopelijk nog 32 bij en arriveer ik in Zamora.
Vanmorgen nog op een doodlopend straatje gezeten. Men heeft de camino omgeleid omdat er een autostrade gebouwd is. Ik heb op mijn smartphone een track die ik volg. Die gele lijn loopt dwars over de snelweg. Dan sta je ervoor en je gaat erover. Eerst een afspanning overkruipen, dan de twee vakken van de autostrade overspurten en nogmaals een draad over. 't Is gelukt, anders ...

Dag 37: Morille - Salamanca; 20 km.

Geen echt goeie dag deze Stille Zaterdag.
Het stappen ging heel goed. We kwamen al om 12uur in Salamanca. We konden onze rugzak in de albergo plaatsen maar moesten wachten tot 16 uur om de albergo te betreden. De mannelijke hospitalero doet heel moeilijk en heeft regeltjes voor alles. De vrouwelijke hospitalero hebben we al in Alcuéscar gezien en is uitermate behulpzaam. Het zijn vrijwilligers die meestal zelf al meerdere caminos hebben gedaan.

Deze albergo is niet zo heel goed maar met deze Goede Week is het op die manier toch mogelijk in Salamanca goedkoop logies te vinden. We mogen hier ook maar één nacht blijven. Zodus stap ik morgen verder.

Dag 36: Fuenterroble - Morille; 33 km.

Op deze Goede Vrijdag, vrij goede stapdag.
De beste wandeldag op deze tocht. Mijn kuiten zijn genezen en alles in orde. 33 km was geen probleem, zelfs al zat er een kleine helling op tot 1100m (vanaf 950m).

Nog steeds ideaal stapweer, ongeveer 21 graden, met een frisse wind.
Het landschap is helemaal anders met uitgestrekte akkers en uitgestrekte akkers. Weinig bomen en bloemen. Dit is de meseta van Castilla. Minder ooievaars.

Morgen nog 20km naar Salamanca.

Dag 35: Puerto de Béjar - Fuenterroble de Salvatierra; 30,6 km.

Witte donderdag: ik kwam net op tijd in Valverde de Valdelacasa. De mis van 12 uur was net begonnen. Ik dacht eerst maar even te blijven en verder te stappen maar de koelte van de kerk was zo verkwikkend dat ik het de hele mistijd uitgezongen heb.

Vandaag was niet zo vermoeiend als gisteren. Er hingen sluimerwolken en het was zowat 5 graden minder heet. Ook 3 kleine dorpjes onderweg. Handig voor bevoorrading en eten.
Het landschap is weidser en heuvelend, met (besneeuwde) bergen in de verte. Geen boomgaarden hier maar weiden en bossen.
De bloemen en brem in bloei vind men hier veel minder.
Na drie nachten alleen op een kamer slaap ik vannacht nog eens in een slaapzaal.

Voorlopig slechts 3 pelgrims in die zaal. Ik lig in de hoek achteraan.

Dag 34: (hotel) Jarilla - Puerto de Béjar: ongeveer 25 km.

In de namiddag begint de zon al goed te branden. Daarom vertrekken we als vroege vogels om 8u30 wanneer het nog schemerdonker is.

Vandaag veel over asfalt gelopen. Alleen het laatste stuk ging over een romeinse heirbaan: grote platte stenen en flink bergop. We zitten hier op 850 m boven zeeniveau en zijn juist de provincie 'Castilia y Leon' binnengewandeld. Vanaf nu zal het bergachtiger worden. We hebben al een beetje sneeuw zien liggen op bergen in de verte.

Dag 33: Carcaboso - (hotel) Jarilla; 29 km.

Voor de koninginnerit ben ik vandaag vroeg opgestaan en vertrokken om 7u30. We hebben de maan in zijn volle glorie zien ondergaan. Volgende zondag is het dan Pasen.

Prachtige dag met mooi weer en veel geurige struiken in bloesem en bloemen langs de weg. Opvallend veel wilde lavendel.
Om 13 uur stapte ik triomferend de triomfboog van Caparra door. Dit is het symbool van de Via de la Plata, een overblijfsel van de romeinse stad hier van 100 na Christus.

Ik ben nu vijf weken van huis weg. Even de puntjes op een ry zetten:
33 stapdagen, 2 rustdagen
Ongeveer halverwege, nog 600 km te gaan
Vooral mooi warm weer, 2 lichte regendagen en 2 regendagen
Alle riviertjes en beken kunnen oversteken zonder de schoenen te moeten uitdoen
Stand van blaren: nog eentje steekt zijn kopje omhoog en heeft nog potentieel
Fysiek: 95 % maar we komen in topkonditie
Mentaal: 106 %
Stand van cholesterol: te hoog door het eten van veel eieren en varkenvlees
Stand van alcohol: minder dan cero, cero cero cero cero cero cero uno. Durf niks drinken wegens beetje kans op vertigo. ( Vele Spanjaarden heten Contador en zijn getrouwd met 'de Agua'. Ik heb aan bijna elk huis een naamplaatje zien hangen met 'Contador de Agua'.)
Stand van financieën: No problemos dankzij de Zuidertoren.

Dag 32: Riolobos - Carcaboso; ongeveer 22km.

Als gevolg van die kunstgreep om in Galisteo te overnachten ben ik deze morgen terug naar Riolobos gevoerd. Dan heb ik gekozen voor het asfalt maar daardoor heb ik alle 22 km op de tarmac gestapt. Niet echt plezant maar het schiet wel op. Ook mijn benen varen er wel bij. Heb toch nog een beetje last.

Veel struiken (meidoorn) en fruitbomen staan in bloei en geuren soms enorm. Ik ben weer samen met de nederlanders A&A. Ik heb ze al sedert de eerste dag op de La Plata gezien. Zij zijn in Riolobos blijven rusten waardoor ik weer hetzelfde dagtraject doe.

Voor morgen al een hotel geboekt. We nemen geen risico's meer.

Dag 31: Cañaveral - Roilobos: 17,2 km.

De Goede Week speelt me parten.
Rustige pelgrimsdag. Mooi weer, fris windje, goede weg door prachtige streek. Terug bomen hier, vooral kurkeiken.

Wanneer ik in Riolobos aankom om 14 uur, blijkt de albergo volzet. Veel Spanjaarden hebben verlof en de Semana Santa maakt dat alle logies bezet is. De eigenaar brengt me naar de volgende etappeplaats. Dat maakt dat ik morgen zo'n 10 km terug moet zien te geraken om mijn pelgrimsdraad weer op te pakken. Misschien wordt erin voorzien, anders autostop!

Ik heb de hele dag geoefend met hinken en soms vergeet ik het. Ik kan mijn voet bijna terug recht zetten. Heb maar een klein beetje pijn meer. Normaal moet morgen alles weer normaal zijn.

Dag 30: Casar de Cáceres - Cañaveral: ongeveer 32 km.

Op het slechte pad en in de goot terechtgekomen.
Dan sta je daar in de douche, doodvermoeid, je hebt 32 km gelopen, en dan krijg je dat zakje met champoo niet open. Dan maar met de tanden met het ricico om een deel in je mond te krijgen. Met veel moeite er toch een gaatje in gebeten. Iemand een betere tip?
Vandaag de zwaarste dag tot nu toe. Mijn rechterkuit gaat al veel beter maar ik moet die voet op 2 uur zetten. Wanneer ik hem recht zet voel ik in mijn kuit een spier of een pees die aan mijn grote teen vasthangt. Daarom mank ik dus een beetje.

Voormiddag ging over grindweg, bijna geen kat gezien. Wel schapen en koeien en grote ronde rotsblokken.
Later koos ik er voor om de grote weg te volgen. Was dus eigenlijk op het verkeerde pad. Ik hinkte wel gemakkelijk een Engels koppel voorbij dat over het op en neer slingerende pad stapte. Later kozen zij ook voor het tarmac.

Het was op het asfalt bijzonder warm en geen schaduw. Ik heb in de goot moeten neerzitten om wat verkoeling te vinden in de schaduw van de wegberm. Ook mijn hele watervoorraad ging er aan (1,5 l) maar ik ben maar tot in het orange gegaan, het kan nog erger. Vandaag 9,5 uur gestapt (gehinkt).
Ik zit nu op een kamer in een hostal. Hoop rustig te slapen. Dat is weer eens iets anders dan op die slaapzalen. Eens lagen we met 14 pelgrims tegen mekaar op te snurken.

Dag 29: Cáceres - Casar de Cáceres; 10,7 km.

Weinig km vandaag om mijn been te sparen. Met mijn rechterkuit gaat het een beetje beter. Hopelijk kan ik morgen 33 km aan. Halve rustdag dus en wasdag.

Het was dus echt geen boeiende tocht. Eerst nog een stuk over een grote baan gelopen, daarna door glooiende weiden. Lang geleden dat ik nog een leeuwerik gezien had.

We staan voor de Semana Sancta met overal in Spanje festiviteiten en processies. Het is te hopen dat we steeds betaalbaar logies kunnen vinden. Weinig pelgrims in deze herberg hier (momenteel 9).

Dag 28: Valdesalor - Cáceres; 12,4 km.

't Gaat niet echt goed. Van bij het begin vanmorgen deed mijn rechterkuit weer pijn. Bijna elke stap manken en hinken, vooral als het bergop moest. Ik legde me er stilaan bij neer dat ik vandaag halfweg zou moeten opgeven.

Ik zag de Nederlanders nog onderweg en nam nog een laatste foto van hen met mijn eindbestemming in zicht.
Nadat ik mijn intrek genomen had in de albergo ontmoette ik als bij toeval Selina. Die was gisteren één dorp achtergebleven, maar liep vandaag zo goed dat ze nog 11 km verder doorliep; totaal 35!
Ik blijf dus hier voor een halve rustag en moet morgen dan ook maar 11 km doen.

Het zwarte schaap is een zwart varken.

Dag 27: Alcuéscar - Valdesalor; 26 km.

Voor het krieken van de dag op pad. Het verwonderde mij dat ik zo vroeg was tot ik gewaar werd dat ik me vergeten te scheren had.
Weer mooie dag maar er mag toch een beetje afwisseling in komen. We zagen wel meer witte brem dan gele. Bijna de hele dag (nou ja, 6 uur stappen) over grindwegen gelopen. De zon was ook op de afspraak. In de schaduw is het veel te koud en in de zon veel te heet.

Tot nu toe hebben we geluk gehad met de vele oversteken van riviertjes. We hebben onze schoenen nog niet moeten uittrekken. Vele riviertjes staan tamelijk droog. Hier in Extramadura richt men dikwijls zware blokken als stapstenen op. Dat helpt wel.

Dag 26: Aljucén - Alcuéscar; 19,7 km.

Vandaag veel pelgrims gezien. Ik denk dat we nu hier vandaag met een vijftiental onderweg waren. Mooie korte dag door een natuurgebied met weeral veel bloemen. Bijna heel de dag piste (brijne grindweg).

Ik ontdekte weer een nieuw blaartje achter aan mijn hiel. Hopelijk wordt het niet groter want de volgende dagen staan er meer kilometers op het menu.

Rond de kerk zwermt het van de zwaluwen die nesten bouwen. Daarboven toren de ooievaars er bovenuit in verschillende nesten op het dak. Vandaag weer de koekoek gehoord.
De albergo is hier in een klooster. Straks is er rondleiding mis en gezamelijk avond eten.

Dag 25: Merida - Aljucén; 15,9 km.

Gisteren nog een fanfare gezien aan tempel van Diana (zie foto).
Ik was vermorgen uitzonderlijk vroeg weg om 7u30. De café's waren nog niet open. Heb onderweg toch èèn gevonden voor desayuno = toasted brood met marmelade.

Bij zonsopkomst passeerde ik het romeins aquaduct dat nu door ooievaars bevolkt wordt. Later gingen we langs een stuwmeer waarvan de muur ook nog door de romeinen gebouwd is. Die romeinen hebben hier heel wat stenen in de rivier verlegd.

Daarna liep de camino weer door de natuur. Weiden met steeneiken, afgeboord door stenen muren. Veel bloemen met overwegend het geel van brem en het paars van een soort lavendel.
Ik was al vroeg hier maar kwam wellicht als laatste aan. Ik zit nu in een ander groepje waar hoofdzakelijk frans gesproken wordt. Heb Selina hier weergezien, na 10 dagen sinds Sevilla.

Rustdag in Merida.

Een beetje terug bekomen. De meesten van het groepje, die ik zowat elke etappeplaats terug zag, zijn nu verder getrokken. Alleen de Nederlanders blijven hier.

Vanmorgen het Romeins museum gaan bezoeken en het theater en amfitheater. Merida heeft daarvan de best bewaarden op het Iberisch schiereiland. Daarna nog een halve mis gevolgd in de basiliek en dan een uitgebreide rustige maaltijd.

Vanavond doe ik er nog een pizza bovenop. Morgen hoop ik dan weer klaar te zijn voor de werkweek.

Dag 24: Torremegia - Merida; 15,9 km.

Weeral een pechdag. Ik dacht dat ik na drie weken pas in forme zou zijn, niet dus. De blaren zijn zo goed als genezen, maar deze morgen last gehad van duizeligheid. Heb een tijd moeten wachten eer het over was. Pas om 9u30 vertrokken als laatste van de groep van 9. Heb mijn ontbijt onderweg beetje bij beetje opgegeten.
Alles ging vrij goed tot op de Romeinse brug om Merida binnen te komen. Het begon weer te draaien en ik zwalpte tot ik eindelijk tegen de muur kon gaan zitten. Na drie kwartier was het over. Moest nog 200 meter doen!

Dan maar rusten en een lange tijd in bad gelegen. Na een ijsje en een burger bij Burger King ben ik bijna helemaal opgeknapt.

Ik blijf hier nog een dag rusten. Merida is een interessante romeinse stad. Ik ga nog eens de toerist uithangen.

Dag 23: Villafranca - Torremegia; 27 km.

We zijn weer terug in de running.
Mooie eenzame dag. Wijngaarden zo ver als je kunt zien en als je daar bent weer wijngaarden zover als je kunt zien, enz... Dus wijn, wijn en wijn ... je zou ervan dubbel zien! Gelukkig breken enkele olijfgaarden de eentonigheid. Het zijn hier kaarsrechte wegen in Extremadura. En ook de wolkenpartijen waren er om U tegen te zeggen.

Nog steeds mooi weer met fris windje. Eergisteren zag ik 27 graden om 19uur.

Mijn been heeft het vandaag beter gedaan maar was weer opgezwollen. Morgen is niet veel kilometers.

Dag 22: Zafra - Villafranca De los Barros; 20,3 km.

Ik was nog geen 50 meter ver of de ramp was dus gebeurd: smartphone op de straatstenen kapot gevallen. Heb ' s avonds in Villafranca een nieuwe kunnen kopen. Ben nu nog op zoek naar een hoes om de phone beter te beschermen.

Van golvend landschap met bomen ging het naar wijdopen getrokken akkerlanden. Heel rosse kleigrond hier.

Vandaag genoeg te eten gehad, met 's avonds nog een pizza die ik niet op kon.
Mijn rechterkuit was opgezwollen maar door mijn steunkous gaat het beter.

Dag 21: Fuente de Cantos - Zafra; 24,9 km.

Eigenlijk zonder ontbijt vertrokken. We hadden om 8 u afgesproken maar de dame was niet in het cafetaria. Dan een halve tostado gehad in een café. Ik hoopte op een café in het dorp na 6 km maar dat was gesloten. Onderweg wat fruit en koekjes opgegeten.

' s Middags was restaurant dan weer gesloten maar in een bar kon ik toch een lekkere schotel bestellen.
We lopen nog steeds door een uitgestrekt landschap met akkers en olijfbomen. Later ook wijngaarden.

Alle riviertjes hebben we kunnen oversteken zonder onze schoenen te moeten uitdoen.
De laatste 5 km plots pijn beginnen krijgen in mijn rechter kuit. Het is een beetje hinken. Hopelijk komt het morgen goed. De Spanjaard Jésus moet wegens tendinitus 2 dagen rusten en neemt de bus naar de volgende etappeplaatsen.

Dag 20: Monesterio - Fuente de Cantos; 20,8 km.

Het was wederom een dag om in te kaderen. De blauwe hemel en stralende zon waren van de partij. Hier en daar nog witte wolkjes voor de foto's.

Vanmorgen eerst nog boomgaarden omzoomd met natuurstenen muurtjes. Hier en daar nog wat vee. Later wandelden we door een breedopengetrokken golvend landschap met akkers en grasvelden. Je kon uren ver in het rond kijken. Verschillende geuren van bloemen en ook al eens van de zwarte zwijnen.

Al enkele dagen de koekoek gehoord en het klepperen van de ooievaars.
Altijd spannend om je evenwicht te behouden op de stapstenen bij het oversteken van de vele riviertjes.

Dag 19: El Real de la Jara - Monesterio: 21,2 km.

Bedankt voor de reacties. Ik weet nu dat er 4 man en een paardekop deze blog lezen.
De 3 voorbije dagen waren een beetje hetzelfde. Ik heb de hele dag mijn paraplu bij de hand gehad. Vandaag heeft het bijna niet geregend. Het is wel koud. Heb al 3 avonden mijn pyjama als extra fleece aangetrokken.

We wandelen door een mooi golvende omgeving met steeneiken. Die bomen zijn goed om houtskool van te maken. De eikels worden door die zwarte zwijnen hier gegeten. En wij eten dan die varkens.
Vandaag trouwens goed gegeten. Ik heb 2 ontbijten gehad en deze middag een menu met lekkere vissoep en kippelapjes (10€).
Blaren zijn aan het verschrompelen, alleen die joekel op mijn rechter wil al eens pijn doen.
De pelgrims lopen in verspreide orde. Vandaag zag ik vooral Clif (US), gisteren de 4 Spanjaarden, de dag voordien het Nederlands koppel. Gisteren kwam laat nog een nieuw Duits koppel opdagen. Ze hadden echter wel 16 km over de grote baan met een taxi afgelegd.

René, morgen begint uw avontuur. Alle begin is moeilijk, het gaat daarna alleen maar beter. Veel succes.

Dag 18: Almaden - El Real de la Plata; 16,6 km.

Na het verdwijnen van het ochtendgrijs kregen we het middag- en namiddag grijs; opgevrolijkt met lichte motregen op een bedje van plassen en modder.

Daarom weer maar een greep uit de Poėsia Carramella del Peregrino:
Een coquillard op kleine wegen en brede banen,
Zou zich soms zowaar in de hemel wanen,
Maar pelgrimke: beide voetjes op de grond,
Jij produceert toch alleen maar str...
Sorry lezer, sorry. Het peil van deze blog zakt weeral naar een dieptepunt. Ik heb de statistieken eens bekeken en ik denk dat er nog 2 man en een paardekop deze blog lezen. Als nu die twee man ook nog afhaken blijft er alleen nog U over als ...
Beste lezer, hou vol. Jij bent uniek. Zonder jou zou niemand weten hoe het deze pelgrim vergaat, gaat en ondergaat. Niemand zou weten wat deze peregrino ziet en afziet en zich ontziet. Hou vol beste lezer, het zijn misschien maar een kleine 6 weekjes (meer of minder, het doet er niet toe). Samen zullen we doorgaan. En is het erop of eronder dan liefst jij ... en ik verder naar Compostela om het eens en voor altijd af te maken. Ik steun op jouw steun. En gun mij a.u.b. de jeun van elke kreun!

Dag 17: Castilblanco - Almaden de la Plata; 29,5 km.

Vandaag de hele dag accordionregen. Gelukkig nog brood kunnen eten in een vuil schuilhokje. In de namiddag werden nog andere regenakkoorden gespeeld met enkele donders als orgelpunten. Hagel werd geserveerd als toemaatje. Schoenen tamelijk nat, heb eenmaal kousen kunnen uitwringen tussen twee buien door. Ik ben nog steeds tevreden met mijn parapluutje.

We hebben de hele dag over het asfalt gelopen. Achteraf vertelden medepelgrims dat het stuk door het nationaal park wel te doen was.

Vannacht ga ik een straffe toer proberen uit te halen. Ik heb daarvoor al handschoenen gekocht en desnoods trek ik daarover mijn vuil kousen nog. Wellicht kunnen jullie het effect tot in België zien. Omdat we niet zo vroeg meer zouden moeten opstaan ga ik om 02 uur de zon proberen vast te houden en stil te zetten terwijl de wereld gewoon doordraait. Als ik het zo een uurtje kan volhouden, staan we al meer op schema.
Door de regen en natte voeten is mijn rechterblaar aangegroeid tot een joekel van een waterballon. Openlijk barst de bui morgen niet open.

Dag 16: Guillena - Castilblanca de los Arroyos; 19 km.

We komen nu echt in de pelgrimsfeer. Er zijn o. m. 2 Nederlanders, 2 Amerikanen, een Canadese, een Fransman, 4 Spanjaarden en een Belg. Selina is een dag langer in Sevilla gebleven.

Mooie dag vandaag langs appelsienbomen en olijfgaarden. Nadien over rotsige wegen door een heuvelend natuurgebied met veel kleurige bloemen.
Alhoewel ik niet eerste vertrokken ben, toch als eerste aangekomen. Heb alleen de Nederlanders onderweg gezien.

Morgen belooft een zware dag te worden: 30 km op het programma en er wordt regen voorspeld.